Ανύπαρκτη οικονομία…

Του Μπέππε Γκρίλλο

Η αξία οποιουδήποτε πράγματος σε αυτό τον πλανήτη δεν ξεπερνά το 10% της συνολικής αξίας του χρήματος, των τίτλων και των τιμών των ακινήτων περιουσιών. Με άλλα λόγια, το 90% του υποτιθέμενου πλούτου δεν αποτελεί πραγματικότητα. Τα σπίτια μας αξίζουν το ένα τέταρτο αυτού που νομίζουμε, οι μετοχές το ένα δέκατο, τα ομόλογα δημοσίου ίσως και τίποτα… Είναι μια γιγαντιαία πυρά αυτό που συμβαίνει από την αρχή του αιώνα. Μια πυρά που καίει το χαρτί, δίχως αξία, που τυπώσαμε σαν θύματα μιας οπτικής απάτης. Βουνά από δημόσια χρέη, παράγωγα και χαρτονομίσματα δίχως αξία – όπως το αμερικανικό δολάριο – τροφοδοτούνται συνέχεια από κυβερνήσεις δίχως την όποια ιδέα για το μέλλον. Μια τρελή κούρσα ενός οχήματος εκτός ελέγχου.

Η λύση είναι η ανάπτυξη λένε οι «καθοδηγητές» μας και βυθίζουν το πόδι στο γκάζι. Κανένας οργανισμός στην φύση δεν αναπτύσσεται απεριόριστα. Αντίθετα αυτοί θέλουν να τυπώνουν συνέχεια χρήμα και να πουλούν συνέχεια χρέος. Μέσα σε αυτή την τερατώδη μηχανή, η ανθρώπινη εργασία χρειάζεται για να μεταφέρει λίγο παραπέρα τον χρόνο της εκκαθάρισης των λογαριασμών: την κατάρρευση του πλανήτη.

Δουλεύουμε σαν σκλάβοι στην υπηρεσία ενός ανύπαρκτου πλούτου και στο όνομα ενός άρρωστου οράματος ενός μοντέλου κοινωνίας σε φάση ολικής έκλειψης. Με λίγα λόγια σκάβουμε την τρύπα για να την γεμίσουμε αμέσως μόλις την τελειώσουμε. Το περασμένο καλοκαίρι η ανθρωπότητα είχε ήδη χρησιμοποιήσει όλους τους ανανεώσιμους πόρους που παράγει ο Πλανήτης. Τρώμε τον πλανήτη σαν μήλο μέχρις να μας μείνουν στο χέρι τα κουκούτσια του. Έχουμε ανάγκη από δύο πλανήτες για υποστηρίξουμε πλέον αυτούς τους ρυθμούς κατανάλωσης. Ίσως να είναι ο Άρης το επόμενο καταναλωτικό πεδίο.

Το ανθρώπινο είδος θυμίζει τις κοσμικές ακρίδες. Όταν δεν διαθέτει φυσικούς πόρους επινοεί εικονικούς. Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε στην υπηρεσία του τίποτα ενώ η μηχανή είναι ήδη υπερθερμασμένη. Το επιλεγόμενο Μπρικ - Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα - μαζί με την Τουρκία του μεσογειακού Μπρικ, θα επιβραδύνουν την ανάπτυξη τους το 2012 λόγω έλλειψης πελατείας. Η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική θα εισέλθουν σε φάση βαριάς οικονομικής ύφεσης. Για να συνεχίσει να παράγει, η Κίνα ετοιμάζεται να αγοράσει το χρέος των χωρών που εξάγει. Στην ουσία, τους προκαταβάλλει χρήμα για να μπορέσει να τους πουλήσει το εμπόρευμα της. Και όσο περισσότερο βυθιζόμαστε τόσο περισσότερο αρνούμαστε την ύπαρξη του προβλήματος, δηλαδή ότι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ότι δεν υπάρχει…


Από: http://www.beppegrillo.it/