Τρίτη 31 Μαΐου 2011

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

 
ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ! 
ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!
Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

http://real-democracy.gr 

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Η Χάρτα της Αναγέννησης της Υπαίθρου

 
των Βέντελ Μπέρρυ, Τζιανότσο Πούτσι, Βαντάνα Σίβα, Μαουρίτσιο Παλλάντε

Αρχές

Η καλλιέργεια της Γης, μαζί με τις δασικές δραστηριότητες, είναι απαραίτητη για την ανθρώπινη επιβίωση.
Η ύπαιθρος προβλέπει για όλες τις θεμελιώδεις μας ανάγκες, νερού, αέρα, βιοποικιλότητας, τροφής, ενέργειας, ινών (βαμβάκι, μαλλί, λινό κ.λ.π.) και υλικών δόμησης.
Η Γη είναι ιερή, δεν είναι δικό μας έργο. Είναι η φυσική κατοικία κάθε έμβιου. Με επίκεντρο τη Γη πλέκεται η ταυτότητα των ανθρώπινων κοινοτήτων εάν δεν είναι μεταλλαγμένη, κατακερματισμένη, και δεν είναι δέσμια ωφελιμιστικών οπτικών και σκοπιμοτήτων.
Το χώμα στο οποίο περπατάμε είναι αναμιγμένο με τους προγόνους μας. Το σώμα μας θα καταλήξει τροφή της Γης, απόδειξη ότι δεν είναι κτήση μας αλλά ότι εμείς ανήκουμε σε αυτή.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Προς υπεράσπιση της αποανάπτυξης - 1

 
Η τεχνολογική απάντηση
του Πάολο Κατσιάρι

Για ποιο λόγο θα είχαμε την ανάγκη της αποανάπτυξης όταν έχουμε στην διάθεση μας την «green economy», τις καθαρές τεχνολογίες, τον «πράσινο» κεϋνσιανισμό ή και τα «obamaeconomics»;

Για πολλούς, το οικολογικό ζήτημα, το κλιματικό χάος, η μείωση της βιοποικιλότητας και η κατάρρευση των έμβιων συστημάτων είναι κάλλιστα αντιμετωπίσιμο στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος. Ακόμη περισσότεροι θα έλεγαν ότι η σπάνια ικανότητα του καπιταλισμού να προάγει την αύξηση της επιστημονικής γνώσης και την ανάπτυξη της τεχνολογίας μας προσφέρει εργαλεία κατάλληλα για την επίλυση οιουδήποτε προβλήματος. 

Και ερωτώνταν ο Εντγκάρ Μορέν: «Ο καπιταλισμός είναι ανίκανος να επιλύσει το πρόβλημα του ελέγχου της ανάπτυξης και, γενικότερα, της οικολογικής κρίσης; Πιστεύω ότι η απάντηση εξαρτάται από την γωνία εστίασης του οικολογικού ζητήματος… Εάν το οικολογικό ζήτημα θεωρηθεί αποκλειστικά από οικονομικής και τεχνολογικής σκοπιάς, τότε ο καπιταλισμός είναι σε θέση να συνδράμει μέσω μιας σημαντικής τεχνολογικής προσπάθειας. Φυσικά, η όλη προσπάθεια θα θέσει όρια και περιορισμούς που θα μπορέσει, κάλλιστα, να ανταπεξέλθει χάριν μιας οργανωτικής αναδιάρθρωσης... Από αυτή την άποψη η οικολογία θα μπορούσε να του προσδώσει μια νέα ώθηση έτσι όπως συνέβη πάντα με τις οικονομικές κρίσεις, θανατηφόρες επί της αρχής αλλά διεγερτικές ως προς τις συνέπειες. Θα μπορούσε να αναπτυχθεί, κατ’ακολουθία, ένας οικολογικός καπιταλισμός που θα μπορούσε να παράγει το «μη μολύνον», το «υγιές» και το ανακυκλωμένο…»

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Το μανιφέστο του «Πραγματική Δημοκρατία τώρα»


 
«Προτεραιότητα μας είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη»
 
Οι διαδηλωτές της Πουέρτα ντελ Σολ της Μαδρίτης δηλώνουν την αντίθεσή τους στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και την οικονομία της ανεργίας. Στη δημοσιότητα έχει δοθεί το μανιφέστο της κίνησης «Πραγματική Δημοκρατία τώρα» (Democracia Real Ya), που τις τελευταίες ημέρες έχει βρεθεί στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος με τις ογκώδεις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έχει οργανώσει στη Μαδρίτη και σε πολλές μεγάλες πόλεις της Ισπανίας. Το enet.gr επιχείρησε μια απόδοση του κειμένου στα ελληνικά:

Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν κι εσάς: άνθρωποι που κάθε πρωί πηγαίνουν να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Είμαστε άνθρωποι που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.

Κάποιοι από εμάς είναι προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί έχουν «πιστεύω», μερικοί δεν έχουν. Μερικοί έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία, και άλλοι είναι απολίτικοι.  Όλοι μας όμως είμαστε ανήσυχοι και θυμωμένοι  από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας. Από τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών... Από το ότι οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται αβοήθητοι.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Πιο αργά, πιο βαθειά, πιο γλυκά...


του Αλεξάντερ Λάνγκερ

Η καίρια ερώτηση είναι η εξής: πως γίνεται αναγκαίος ένας πολιτισμός οικολογικά βιώσιμος; «Πιο αργά, πιο βαθιά, πιο γλυκά» αντί του «πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά»

Μια καίρια ερώτηση δεν αφορά τι πρέπει να γίνει ή να μην γίνει αλλά τον τρόπο με τον οποίο διεγείρονται κίνητρα και επιθυμίες που καθιστούν δυνατή την στροφή προς μια διόρθωση κατεύθυνσης.

Ο φόβος της καταστροφής δεν στάθηκε σε θέση να δημιουργήσει έως σήμερα κίνητρα κατά τρόπο αποτελεσματικό. Το ίδιο θα μπορούσαμε να ειπωθεί για τους ελέγχους, τους νόμους και την επιστημονική ανάλυση που δεν στάθηκε ικανή να πείσει. Απ’όσο προκύπτει, η επιθυμία μιας ολικής, εναλλακτικής, οπτικής - κοινωνικής, οικολογικής και πολιτισμικής - δεν στάθηκε αρκετή, ενώ οι προτεινόμενες προσεγγίσεις προέκυψαν ελάχιστα πειστικές. Από την άλλη μεριά δεν μπορεί να ειπωθεί ότι υπάρχει σήμερα μια πλειοψηφία αποφασισμένη να δραστηριοποιηθεί υπέρ μιας αντίληψης της ευημερίας τόσο διαφορετικής όσο είναι πλέον αναγκαίο.

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Κιρκπάτρικ Σέιλ: Η αυταπάτη της «προόδου»


 
«Ανόητη κοινωνία και άφρονη οικονομία οδηγούν τον πλανήτη στο χείλος της καταστροφής… Η επιβίωση της Γης εξαρτάται, περισσότερο από ποτέ, από ένα τρόπο σκέψης παντελώς νέο, καινοτόμο» 

Φανταστείτε για μια στιγμή ένα παιδί γεμάτο μώλωπες, από ξυλοδαρμό, που μεταφέρεται για εξέταση σε ένα γιατρό. Η κλασική ερώτηση του γιατρού θα ήταν σίγουρα «που πονάς;». Αν ο γιατρός είναι σοβαρός θα συνέχιζε σίγουρα τις ερωτήσεις, ακόμη πιο κοντά στα αίτια του ατυχήματος: «Πως έγινε; Ποιος ήταν; Πόσο καιρό κρατά αυτή η ιστορία; Τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί;»

Φανταστείτε τώρα ότι μία κοινότητα υφίσταται σοβαρές ζημιές με την μορφή εκτεταμένων περιβαλλοντικών καταστροφών. Ορισμένες ζημιές είναι επιφανειακές και αντιμετωπίσιμες, ενώ άλλες κρυφές και βαθιές. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ανάλογα: «Που «πονάει» η ζημιά; Ποια προβλήματα δημιουργούνται; Τι ζημιά προκαλείται στην ατμόσφαιρα, στους υδατικούς πόρους, στο έδαφος, στα δάση, στις θάλασσες, στα ζωικά οικοσυστήματα, στα ζωτικά στοιχεία της Γης;». Και ακόμη: «Ποιος είναι ο υπαίτιος; Μήπως θα πρέπει να πληρώσει για τα επακόλουθα της δράσης του και να υποχρεωθεί να αλλάξει συμπεριφορά;»

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Συνάντηση Σερζ Λατούς και Οικολόγων Πράσινων...

 
Συνάντηση με το Γάλλο θεωρητικό της αποανάπτυξης Σερζ Λατούς θα έχουν μέλη και στελέχη των Οικολόγων Πράσινων αύριο 10 Μαίου 2011.
Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του κόμματος, Πλ. Ελευθερίας 14, Αθήνα, μεταξύ 17.45 και 19.00.

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Ο Σερζ Λατούς στο Ελληνικό...

 
Την Δευτέρα 9 Μαϊου, στις 1.30 μμ θα υποδεχτούμε στον χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου Ελληνικού (πρώην Αμερικάνικη Βάση) τον Γάλλο καθηγητή Σερζ Λατούς, που έρχεται στη χώρα μας προσκεκλημένος από μια σειρά συλλογικότητες για να μιλήσει στις 10 Μαϊου, στις 19.30, στο Ε.Μ.Π με θέμα: «Από το δυστύχημα της ανάπτυξης στο στοίχημα της αποανάπτυξης».

Στη συνάντηση θα παρευρίσκεται και ο Δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης Χρήστος Κορτζίδης.
Στην συνέχεια θα «ξεναγήσουμε» τον Σερζ Λατούς στον «αυτοδιαχειριζόμενο αγρό» και στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού, τον οποίο σχεδιάζει να «αξιοποιήσει» η σημερινή κυβέρνηση προωθώντας την εκποίηση, την ιδιωτικοποίηση και την δόμηση της δημόσιας γης στα πλαίσια της «ανάπτυξης» της χώρας.

Ο Σερζ Λατούς θεωρεί ότι:
« …η μεγέθυνση και η ανάπτυξη είναι δύο μύθοι της οικονομίας που οδηγούν τον κόσμο στον αφανισμό» και προτείνει την δημιουργία «συμβιωτικών, αυτόνομων, οικονόμων κοινωνιών» με ένα πρόγραμμα που να περιλαμβάνει «αναδιανομή, αναδόμηση, μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση κλπ». Η συγκεκριμένη πρόταση δεν αποτελεί «ετοιμοπαράδοτο μοντέλο» αλλά «ουτοπία κινητήρια και δημιουργική» για να διερευνήσουμε «τρόπους συλλογικής άνθησης που δεν θα καταστρέφουν το περιβάλλον και τον κοινωνικό δεσμό».

Την υποδοχή του Σερζ Λατούς οργανώνουν μέλη της «Πρωτοβουλίας για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό » και της «Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού»

Πρωτοβουλία για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό - agroselliniko@gmail.com

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Δήμοι και αποανάπτυξη

 
Η Χάρτα των Βιο-Δήμων

Για ένα νέο θεσμικό μοντέλο οικολογίας της τοπικής αυτοδιοίκησης, αυτόνομης, «οικονομικής», συμμετοχικής και αυτό-βιώσιμης

Πριν από 27 περίπου χρόνια συντασσόταν η περίφημη Τοπική Ατζέντα 21. Η οικολογική κρίση και τα επακόλουθα της είχαν φέρει στο προσκήνιο την έννοια της «βιώσιμης ανάπτυξης», ή της ανάπτυξης μέσω ενός σφαιρικού προγραμματισμού, συνδεδεμένου με τις κοινωνικές, τις οικονομικές και τις περιβαλλοντικές συνιστώσες της ποιότητας ζωής και την ανάγκη ανάληψης πρωταγωνιστικού ρόλου από την τοπικότητα για την αντιμετώπιση τους.

Η Τοπική Ατζέντα 21 αποτέλεσε την πρώτη πρόταση συγκροτημένου μοντέλου τοπικότητας και τοπικής αυτοδιοίκησης από αυτή την οπτική, οικολογική, γωνία. Η ενεργειακή εξοικονόμηση και η παραγωγή της απαιτούμενης ενέργειας, η εξοικονόμηση υδάτινων πόρων, η ολική, οικολογική, διαχείριση του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και ένα οικολογικά «υπεύθυνο» στυλ διαχείρισης και διαβίωσης - εκμηδενισμός των απόβλητων, «υπεύθυνη» κατανάλωση, μεταλλαγή του κύκλου παραγωγής- κατανάλωσης κ.λ.π. – τέθηκαν κάτω από την καινοτομική οπτική γωνία της συμμετοχικής διαχείρισης των «κοινών».