Οικολόγοι Πράσινοι: εν πλω διαμαρτυρία κατά των χημικών της Συρίας

Εν πλω διαμαρτυρία κατά της υδρόλυσης των χημικών της Συρίας στην Μεσόγειο, πραγματοποιούν οι Οικολόγοι Πράσινοι με το τρεχαντήρι «Άγιος Νικόλαος» που έχει συμμετάσχει στην πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα».

Η αποστολή ξεκίνησε την Παρασκευή 25 Απριλίου και θα κάνει τη διαδρομή Πειραιάς, Μονεμβάσια, Κύθηρα, Σφακιά. Στο τρεχαντήρι επιβαίνουν ο υποψήφιος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Βαγγέλης Πισσίας και μέλη του κόμματος.

Το «Άγιος Νικόλαος» θα λάβει μέρος στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που διοργανώνει την Κυριακή 27 Απριλίου η Παγκρήτια Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα ενάντια στην καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη Μεσόγειο. Στο πλαίσιο αυτής θα πραγματοποιηθεί νηοπομπή η οποία θα σχηματίσει συμβολική αλυσίδα απαγόρευσης της θαλάσσιας διέλευσης ανάμεσα σε Σφακιά και Γαύδο.

ΕΥΡΟΕΚΛΟΓΕΣ 2014. ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. ΨΗΦΙΣΕ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ.

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014 - ΨΗΦΙΣΕ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ

ΨΗΦΙΣΕ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014

Πισσίας: Προσκλήθηκα στους Οικολόγους Πράσινους, δεν επιβλήθηκα

Του Νίκου Μίχου*

Μετά την έντονη κριτική που έχει δεχθεί και κατόπιν των συνεχιζόμενων αποχωρήσεων από την ευρωλίστα, στις οποίες προστέθηκε σήμερα και αυτή του Μιχάλη Τρεμόπουλου, ο νέος επικεφαλής των Οικολόγων Πράσινων, Βαγγέλης Πισσίας, μιλώντας στο tvxs.gr δίνει την δική του απάντηση.

Πως σχολιάζετε την αποχώρηση Τρεμόπουλου;

Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος εκλέχθηκε τέταρτος στην λίστα και αποχώρησε από αυτή θέλοντας να στείλει ένα συμβολικό μήνυμα. Εμείς τα ακούμε τα αυτά τα μηνύματα και μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες που εφαρμόζει κάθε κόμμα θα απαντηθούν τα ζητήματα που έθεσε.

Βέβαια, πρόκειται για ένα δυσάρεστο γεγονός, αλλά πιστεύω ότι δεν θα επιφέρει προβλήματα. Από τον ως τώρα βίο και πολιτεία του, εκτιμώ ότι θα βοηθήσει στις ανάγκες του κόμματος. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να πάνε το κόμμα μπροστά.

Έχετε δεχτεί κριτική μετά την τοποθέτησή σας επικεφαλής των ΟΠ, που σας χαρακτηρίζει «μουτζαχεντίν», ενώ αμφισβητείται και η στάση σας απέναντι στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του κόμματος. Πως απαντάτε σε αυτή την κριτική;

Δεν έχω σχέση με ιερούς πολέμους, έστω κι’ αν οι καλοί γνώστες της αραβικής γλώσσας γνωρίζουν ότι «μουτζαχεντίν» είναι ο κάθε αγωνιστής της ελευθερίας ακόμη και βιοπαλαιστής που αγωνίζεται για την επιβίωση της φαμελιάς του. Δεν βλέπω κάτι δυσάρεστο σε αυτόν τον ορισμό. Να απαντήσω όμως στην κριτική λέγοντας, στους όποιους κριτές μου, πως δεν αξίζει ούτε τον κόπο ούτε την φθορά η διεξαγωγή «ιερού πολέμου» για την ανατροπή της οικολογικής-πράσινης ευρωλίστας ή για μια θέση στο ευρωκοινοβούλιο.

Προσκλήθηκα, δεν επιβλήθηκα, όπως και στο παρελθόν, 2004 και 2009 ή 2010 αν θυμάμαι καλά, δεν μπόρεσα να αποδεχθώ τότε την πρόσκληση, τώρα την αποδέχθηκα για τον καλό σκοπό, τους άλλους σκοπούς, κάποιων άλλων, δεν τους γνώριζα. Εκλέχθηκα πρώτος από τα μέλη του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων, χωρίς κανείς να αμφισβητεί την νομιμότητα του αποτελέσματος. Προηγήθηκαν 3 εσωτερικά «ντιμπέϊτ»  όπου τα μέλη άκουσαν, σκέφτηκαν, αποφάσισαν.

Στα μέλη προσφέρθηκε η πρόσθετη δυνατότητα, εξ’ αρχής, να μάθουν για τις ιδέες μου, την επιστημονική μου διαδρομή, τις πολιτικές μου απόψεις και δράσεις, από τις ιστοσελίδες μου. Τώρα κάποιοι ζητούν να τους παραχωρήσω την θέση μου προβάλλοντας πολλών ειδών επιχειρήματα. Θεμιτό σαν επιθυμία αλλά αθέμιτο έναντι των μελών του κόμματος που με υπερψήφισαν. Ας απαντήσω όμως σήμερα σε αυτό που αναφέρεστε, περί την Ευρώπη, είναι πράγματι πολύ σημαντικό.

Το ενδιαφέρον μου για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι χρονολογείται από την δεκαετία του ’70. Αφιέρωσα δύο διδακτορικά έρευνας και μελέτης πάνω σε αυτό το κορυφαίο θέμα. Εργάσθηκα σε ευρωπαϊκά προγράμματα σε πολλές χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και της Μέσης Ανατολής. Δεν μπορώ να παριστάνω τον ευτυχισμένο ευρωπολιτικό ή  ευρωτεχνοκράτη, ούτε να εκφράζω χαζοχαρούμενες απόψεις. Για να γίνομαι ίσως σε κάποια λόμπυ αρεστός. Δεν μπορώ να μην εστιάζω στις δυσκολίες και στα εμπόδια της ευρωπαϊκής οικοδόμησης, δεν μπορώ να μην ζητώ το ξεπέρασμα της συνθήκης του Μάασρτιχτ, των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών, την δημιουργία μιας κοινωνικά συνεκτικής και αλληλέγγυας Ευρώπης.

Η χώρα μας έχει γονατίσει, ευρύτατα κοινωνικά στρώματα δυστυχούν, η πραγματική οικονομία και ο παραγωγικός της ιστός εκθεμελιώθηκαν, το εξαιρετικό φυσικό της περιβάλλον απειλείται με μη αναστρέψιμη καταστροφή, ωστόσο τα  ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων που σήμερα επικρατούν, υποκύπτουν σε λογικές που δεν αποκρίνονται στα κρίσιμα  κορυφαία δομικά προβλήματα.

Η σημερινή κρίση όμως δεν περιορίζεται στα ελλαδικά σύνορα, είναι κρίση παγκόσμια, είναι και κρίση της ίδιας της Ευρώπης. Γι’ αυτό και δεν μπορείς να κρύβεις τις βαθείες αιτίες της κάτω από το χαλί, πρέπει να αγωνιστείς για να αλλάξουν οι δομές και ο προσανατολισμός της.

Η ένωση της Ευρώπης αποτέλεσε ένα ωραίο και ειρηνικό όραμα, όμως το μεγάλο αυτό εγχείρημα ακόμη δεν στέριωσε. Να προσπαθήσουμε να το θεμελιώσουμε και να του δώσουμε τα δημοκρατικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και οικολογικά  περιεχόμενα που του πρέπουν.

Εν όψει ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών βλέπετε συνεργασίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις; Αν ναι, με ποιες;

Την πρωτοβουλία στις εθνικές εκλογές θα την έχουν τα επικρατέστερα  κόμματα. Στην αυτοδιοίκηση οι τοπικές κοινωνίες. Εμείς θεωρούμε αναγκαίες τις συνεργασίες. Για να κυβερνηθεί καλά η χώρα. Όχι όπως κυβερνήθηκε μέχρι σήμερα. Το παλιό πολιτικό σύστημα είναι χρεοκοπημένο. Πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση για σύγκλιση ευρύτατων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που να επιδιώξουν την βαθιά αλλαγή, χρειάζεται πρόταση που να βασίζεται σε στέρεο και περιεκτικό σχέδιο, απαιτούνται διαδικασίες διαφανείς και έντιμες μακριά από ηγεμονισμούς και ιδιοτέλειες. Θα στηρίξουμε ότι αξίζει να υποστηριχτεί αλλά δεν είμαστε ούτε δεδομένοι ούτε κολαούζοι. Η πολιτική οικολογία αποτελεί βέβαια πρόταση για το παρόν αλλά είναι, προπαντός, η πρόταση του μέλλοντος. Δεν θα την κάψουμε για κάποιους-όποιους πολιτικούς ή διοικητικούς θώκους.

Έχουν διαφανεί διασπαστικές τάσεις εντός των ΟΠ. Πως θα αντιμετωπίσετε αυτές τις τάσεις;

Δεν θα υπάρξουν, ελπίζω ακόμη, διασπαστικές τάσεις. Υπάρχει κρίση που προηγουμένως την περιέγραψα και δεν επιθυμώ να την τροφοδοτήσω. Υπάρχουν τούτη την ώρα τάσεις αποδυνάμωσης του προεκλογικού αγώνα και απονομιμοποίησης των συλλογικών του αποφάσεων. Υπάρχουν και προσπάθειες προσωποποίησης της κριτικής που με στοχοποιούν αλλά, να το πω, δεν με θίγουν. Όσα συμβαίνουν αποτελούν λογικούς κλονισμούς που κάθε πολιτικός χώρος υφίσταται σε συνθήκες γενικής πολιτικής κρίσης. Η πολιτική βάση του κόμματος είναι θεμελιωμένη σε καλά επεξεργασμένα κείμενα γενικής αποδοχής.  Η πολιτική οικολογία ξεκίνησε σαν ιδέα, έγινε κίνημα, κάμπτεται όμως όταν εγκλωβίζεται σε γραφειοκρατικές πρακτικές που δεν ευαισθητοποιούν και δεν συνεγείρουν τις κοινωνίες. Πολιτική οικολογία δεν είναι ο επαγγελματικός περιβαλλοντισμός ούτε η περιπλάνηση σε λομπίστικα περιβάλλοντα.

Η πολιτική οικολογία δεν πρέπει ακόμη να συνθλίβεται από την παλαιοκομματική νοοτροπία που δυστυχώς επιβιώνει σε όλους τους κομματικούς χώρους

Όσοι δεν αντιλαμβάνονται συνεπώς ότι η πολιτική οικολογία στη χώρα μας καθώς και το ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα έχουν πολιτικούς, κοινωνικούς και οικολογικούς στόχους που υπερβαίνουν την ταπεινότητα μας απλώς κουράζουν τους συμπολίτες μας και κουράζονται. Πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι αργά για την επίτευξη μιας αυθεντικής, πλουραλιστικής, δυναμικής ενότητας του οικολογικού κινήματος στη χώρα μας.

Η πρόσκληση του κόμματος είναι ειλικρινής και ανοιχτή προς το κάθε μέλος του και οι όποιες διαφωνίες πρέπει να θεωρούνται θεμιτές, έως και καλοδεχούμενες. Αρκεί να περιορίζονται σε επιχειρήματα, να συνοδεύονται από πολιτικό ήθος, να τίθενται σε πλαίσια διαλόγου και έλλογης αντιπαράθεσης και να μη τείνουν να το εκτρέψουν από την  πορεία του.

*Από: http://tvxs.gr/news/ellada/pissias-gia-apoxoriseis-yparxoyn-ekeinoi-poy-theloyn-oi-op-na-pane-mprosta   

Για μια πολιτική οικολογία...

Ευρώπη πεδίο δράσης

√  Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που εκδηλώθηκε βίαια με την έκρηξη της κερδοσκοπικής φούσκας στις ΗΠΑ το 2008 και εξαπλώθηκε γοργά σε όλο τον κόσμο, φαίνεται μεν να είναι η πιο σοβαρή μετά από εκείνη του '29 αλλά έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Τουλάχιστον στην δυτική πλευρά του πλανήτη, η κρίση προσέλαβε ως επί το πλείστον δομικά χαρακτηριστικά που την μετέφεραν στην ίδια την έννοια της αγοράς. Το μοντέλο της απεριόριστης ανάπτυξης πέρασε στο πεδίο της ολικής του αμφισβήτησης λόγω μιας υπερβολικής προσφοράς, στην οποία δεν αντιστοιχεί η ανάλογη ζήτηση, της εμφανής πλέον εξάντλησης ορισμένων πρώτων υλών - ορυκτών υδρογονανθράκων και διαφόρων μετάλλων - του κορεσμού των αγορών ορισμένων αγαθών - αυτοκίνητο – της περιβαλλοντικής κρίσης και των επακόλουθων φαινόμενων κοινωνικής φτωχοποίησης – ανεργία, χειρότερη ποιότητα ζωής - σε συνδυασμό με μια πρωτοφανή υπερσυγκέντρωση του πλούτου - ιδιοκτησία γης στον τρίτο κόσμο, ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών, χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία κ.λ.π.

√  Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχει διογκωθεί η κοινωνική ανισότητα με αποτέλεσμα την κρίση των τοπικών πολιτικών συστημάτων και κύρια εκείνων που θεμελιώνονται στις κλασικές πολιτικές οπτικές του περασμένου αιώνα – συντηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες – όλες ανεπαρκείς να κατανοήσουν την νέα κατάσταση και ικανές να επιβιώνουν χάρη σε αντιπαραγωγικά πλειοψηφικά συστήματα, θεμελιωμένα σε τεχνητές μορφές διπολισμού που επιβάλλουν ψευδεπίγραφα συστήματα εναλλαγής. Τόσο στην Μ.Βρετανία και στην Ισπανία όσο και στην Γαλλία, στην Ιταλία και στην Γερμανία, υπήρξαν κυβερνήσεις ανίκανες να διαχειριστούν την κρίση ενώ οι οικονομικές και χρηματοπιστωτικές επιλογές συγκεντρώθηκαν προοδευτικά στα χέρια υπερεθνικών οργανισμών που, μόνο φαινομενικά, εκπροσωπούνται σε δομές όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας – MES – αποτελούν δύο από τα πιο γνωστά προϊόντα του πολιτικού εκφυλισμού αυτού του τύπου, με αποτέλεσμα τον δραστικό περιορισμό των εξουσιών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και την προοδευτική, αλλά ουσιαστική, μετατόπιση των κέντρων λήψης αποφάσεων. Η έκρηξη της κρίσης δημιούργησε σοβαρά ρήγματα και στα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστεράς (το γερμανικό Linke, το γαλλικό Front de Gauche κ.λ.π.), λόγω της εγγενούς αδυναμίας τους να δημιουργήσουν τις αναγκαίες συμμαχίες στο πλαίσιο του εκλογικού συστήματος και να επινοήσουν νέες στρατηγικές, κατάλληλες να υπερβούν τις πάμπολλες διαστάσεις του νεοφιλελεύθερου μοντέλου.

Το τέλος του περιβαλλοντισμού και το μέλλον των Οικολόγων Πράσινων

Από τις εθνικές εκλογές του 2007 και μετά, όταν με αξιώσεις  πρωτοακούστηκε το όνομα τους  στα πολιτικά πράγματα της χώρας, οι Οικολόγοι Πράσινοι  ακολούθησαν και συνεχίζουν να ακολουθούν συγκεκριμένη κατεύθυνση και προσανατολισμό στις εκφάνσεις του πολιτικού  τους στίγματος.  Παρότι θεωρητικά αποτελούν τον φορέα έκφρασης της Πολιτικής Οικολογίας στην Ελλάδα, όπου στις θέσεις και τα προγράμματα τους θα έπρεπε να αντανακλώνται  όλες οι τάσεις και οι κατευθύνσεις της, κυριάρχησε μια συγκεκριμένη τάση, η λιγότερο πολιτική, της Οικολογίας, ο περιβαλλοντισμός.

του Σταύρου Αγογλωσσάκη*

Βασιζόμενος στην πεποίθηση ότι το υπάρχον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο μπορεί να αλλάξει με παρεμβάσεις από το εσωτερικό του που δεν θέτουν εν αμφιβόλω την ύπαρξη του, και κατά συνέπεια την ριζική αλλαγή ή ανατροπή του,  ο περιβαλλοντισμός  λειτουργεί  στηριζόμενος σε έναν οικολογικό τεχνοκρατισμό και στην αντίληψη ότι τα σοβαρότατα σημερινά  οικολογικά προβλήματα μπορούν να αποκοπούν από το κοινωνικοοικονομικό τους πλαίσιο και να αντιμετωπιστούν χάρη στην ευρεία χρήση της τεχνολογίας, την ρυθμιστική παρέμβαση των σημερινών δομών εξουσίας και το πρασίνισμα της οικονομίας.  Πρόκειται για την Οικολογία, μεταξύ άλλων,  των μεγάλων επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, του εμπορίου των ρύπων, της κεντρικής διαχείρισης των απορριμμάτων, των βιοκαυσίμων και του ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Παρεμβάσεις που δεν έχουν μέχρι τώρα αποτρέψει την επιδείνωση των περιβαλλοντικών συνθηκών στον πλανήτη και που ελάχιστη σχέση έχουν με το ζητούμενο της Πολιτικής Οικολογίας , την ριζική αλλαγή του τρόπου ζωής, σκέψης και συνύπαρξης των κατοίκων του, αλλαγή  που απορρίπτει το τωρινό καταναλωτικό μοντέλο και βάζει όρια και φρένο στην Χίμαιρα της ανάπτυξης, έστω και αν αυτή εμφανίζεται με πράσινο προσωπείο.

Β. Πισσίας | Ποιος είναι ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Ο.Π.

Βγαλμένος από τα σπλάχνα της κοινωνίας των πολιτών, των κινημάτων και του αριστερού διεθνούς ακτιβισμού

Ο Βαγγέλης Πισσίας είναι ο εκλεκτός των Οικολόγων Πράσινων για να οδηγήσει το κόμμα στις ευρωεκλογές 2014. Εξελέγη με ικανή διαφορά ψήφων από τους συνυποψήφιους του, καθώς από την κομματική βάση των Πράσινων εκτιμήθηκε ως χρησιμότερη σε αυτή την πνιγηρή υφεσιακή φάση για την ελληνική κοινωνία η πιο αντισυστημική του οπτική.

Αριστερός, κινηματικός και ακτιβιστής, φημισμένος για τις γνώσεις του σε θέματα της Μέσης Ανατολής ως Έλληνας Αιγυπτιώτης και ιδιαίτερα γνωστός από την αγωνιστική δράση του στο  παλαιστινιακό, με αποκορύφωμα το συντονισμό της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα», στα πλαίσια του ευρύτερου διεθνούς κινήματος Free Gaza Movement επέλεξε και τον επέλεξαν για την ανάληψη της ευθύνης καθοδήγησης των ΟΠ στις ιδιαίτερες κρίσιμες ερχόμενες ευρωεκλογές, τόσο για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα όσο και για την ίδια την πολιτική και οικονομική επιβίωση του ελληνικού πράσινου κόμματος. Έργο που του ανατέθηκε μέσω μιας μαζικής σύγχρονης διαδικασίας εκλογής κάλπης και διαδικτύου από 600 μέλη του κόμματος και το οποίο θα πρέπει να φέρει εις πέρας από κοινού μαζί με τον εκλεγέντα ως δεύτερο στην κατάταξη της πράσινης ευρωλίστας και νυν ευρωβουλευτή του κόμματος Ν. Χρυσόγελο, λόγω του συστήματος εναλλαγής θητείας που εφαρμόζουν οι Ο.Π.

Για τη δράση του στο παλαιστινιακό και στα ευρύτερα ζητήματα πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων των λαών της Μέσης Ανατολής έχει γίνει στόχος επίσημων και ανεπίσημων επιθέσεων από την ισραηλινή πλευρά, ιδίως μετά τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο “Ship to Gaza” και τη σύλληψή και «ταλαιπωρία» του από τις ισραηλινές αρχές για το ρόλο του στην αποστολή. Οι πολιτικοί του φίλοι τον εκτιμούν για αυτή την αγωνιστική του στάση, έξω από στενούς κομματικούς εναγκαλισμούς για τρεις δεκαετίες και πλέον ως τώρα, από τον αντιδικτατορικό αγώνα της νεότητάς του μέχρι τις μέρες μας και με επίκεντρο το παλαιστινιακό, το συριακό και άλλα μεσανατολικά θέματα, ενώ οι πολιτικοί αντίπαλοι και επικριτές του, μεταξύ των οποίων φυσικά και εκφραστές φιλοισραηλινών απόψεων, του χρεώνουν εξτρεμισμό από τη δική τους πλευρά και προσέγγιση με αφορμή γεγονότα όπως η κατάθεσή του ως μάρτυρα υπεράσπισης στη δίκη του ΕΛΑ υπέρ του ηγετικού της στελέχους Χ.Τσιγαρίδα και τη γενικότερη βοήθεια που προσφέρει η υποστήριξή του στις ανθρωπιστικές αποστολές στη Γάζα προς την σκληροπυρηνική Χαμάς, η οποία έχει καταγγελθεί ως τρομοκρατική οργάνωση από την Ε.Ε., όπως αναφέρουν.

Ερωτηματικό και ταυτόχρονα στοίχημα αποτελεί αν η γενικότερη πολιτική και ακτιβιστική δράση του μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί πολιτικά σε όφελος των Ο.Π. σε μια αναμφισβήτητα πολωτική πολιτική συγκυρία μεταξύ των κύριων εκφραστών αριστεράς-δεξιάς, όπως και το ζήτημα της συνοχής στην έκφραση των Ο.Π. που απαιτεί αγαστή συνεργασία με την πιο συστημική πλευρά του κόμματος. Πλευρά, η οποία επιθυμεί μεγαλύτερη σύγκλιση με το πολιτικό πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.

Ο Β.Πισσίας, με συμπληρωμένη την έκτη δεκαετία της ζωής του, πέραν της κινηματικής και ακτιβιστικής του δράσης και της απόφασής του να δραστηριοποιηθεί μετά από δεκαετίες στην ενεργό πολιτική, είναι καθηγητής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και πατέρας τεσσάρων παιδιών. Ειδικότερα, σύμφωνα με το επίσημο επαγγελματικό βιογραφικό του, είναι Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Αθήνας , Υπεύθυνος Εργαστηρίου Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων, Διδάκτωρ του «Universitι de Picardie Amiens» (Γαλλία 1993) στο αντικείμενοΤεχνολογικές μεταλλαγές και περιφερειακές προσαρμογές και Δρ ΙΙΙ κύκλου σπουδών του «Institut d΄Etudes du Dιveloppement Economique et Social» (IEDES) του Universitι de Paris I – Sorbonne (Γαλλία 1980) στο αντικείμενο Γεωργική Ανάπτυξη και Προγραμματισμός. Έχει εξειδίκευση στην Υδραυλική των Αρδευτικών Περιμέτρων στην «Ecole Nationale du Gιnie Rural des Eaux et Forets – ΕΝGREF» ( Γαλλία 1973 ), κι είναι Διπλωματούχος Αγρονόμος & Τοπογράφος Μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π. Θεσσαλονίκης.

---------------------------

Β. Πισσίας

Βαγγέλης Πισσίας βιογραφικό

Βαγγέλης Πισσίας Ευρωεκλογές 2014

Βαγγέλης Πισσίας ποιος είναι

Ευρωεκλογές 2014

Οικολόγοι Πράσινοι

http://www.neolaia.gr/2013/12/18/pissias-oikologoi-prasinoi/#ixzz2nrZ2WfCh

"Οι Οικολόγοι πρέπει να γίνουν και κίνημα"

Με πολυσχιδείς σπουδές, προϋπηρεσία στην τεχνολογική εκπαίδευση (ΤΕΙ) και πλούσια ακτιβιστική δράση, ο Β. Πισσίας συμμετέχει ενεργά στη νέα πορεία των Οικολόγων Πράσινων, από τη θέση του υποψηφίου στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών. Οπως λέει στην «Εφ.Συν.», η απόφαση στηρίζεται στην πραγματικότητα της αποδέσμευσης νέων κοινωνικών δυνάμεων από τα καθεστωτικά κόμματα, καθώς εκτιμά ότι το «αδύνατο σημείο» των Ο.Π. είναι η κινηματική έκφραση.

«Η πολιτική οικολογία βρίσκεται σε ρήξη με τα μεταπολεμικά life styles, με τον καταναλωτισμό και τον δήθεν αναπτυξιακό παραγωγισμό»

Συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου

• Πώς φτάσατε στην απόφαση να συμμετάσχετε στην εκλογική διαδικασία;

Η απόφαση των αποφάσεων… Υστερα από 35 χρόνια αποδέχθηκα την επανασύνδεσή μου με αυτό που λέγεται «πολιτικό κόμμα». Και οι Οικολόγοι Πράσινοι (Ο.Π.) απέκτησαν τελικά δομή και αντίληψη «κατά κόσμον» κόμματος, γεγονός που έκανε την απόφασή μου ακόμη πιο δύσκολη. Ομως, τον τελευταίο καιρό σε τούτη τη χώρα ήρθαν τα πάνω κάτω. Οχι με τον τρόπο ακριβώς που εγώ θα ήθελα. Αλλά με τρόπους που έχουν, ωστόσο, το δικό τους ενδιαφέρον. Υπήρξε πολιτικο-ιδεολογική απεμπλοκή από τα καθεστωτικά κόμματα που συντέλεσε σε αποδεσμεύσεις και μετακινήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου παρουσίασαν οι αποδεσμεύσεις καθημερινών και προπαντός νέων ανθρώπων. Το ενδιαφέρον αυτό έχει βέβαια και τη σκοτεινή του πλευρά, βλέπε μετακινήσεις προς τη Χρυσή Αυγή. Εχει όμως και την ελπιδοφόρα του πλευρά, τις μετακινήσεις προς άλλους πολιτικούς χώρους. Μέσα σε αυτούς ευτύχησαν να συμπεριληφθούν και οι Ο.Π.

• Εσείς όμως προσωπικά πώς και πήρατε την απόφαση;

Η πρόσκληση, πριν από τρεις μόλις βδομάδες, να είμαι υποψήφιος για την ευρωλίστα των Ο.Π., έγινε από παλιούς συναγωνιστές και φίλους που μετέχουν στη ζωή των Ο.Π., όσο και -προπαντός- από τους πολύ νεότερους που μόλις ανέφερα. Αυτό έκαμψε τις αντιστάσεις μου. Αλλωστε, είναι αλήθεια πως όλο και συχνότερα άκουγα τα τελευταία χρόνια από φίλους την παραίνεση «καλά τα έξω, αδελφέ, αλλά ασχολήσου κάπως πιο ενεργά και με τα εδώ». Σε λίγες μέρες τα τακτικά μέλη του κόμματος θα κάνουν την επιλογή τους. Την οποιαδήποτε απόφασή τους όλοι θα τη στηρίξουμε. Το κατά δύναμιν.

• Πώς αποτιμάτε τη μέχρι τώρα πορεία των Οικολόγων Πράσινων και ποια η προοπτική τους;

Η Ελλάδα για την πολιτική οικολογία είναι μια δύσκολη χώρα. Οπως και οι Ελληνες που ασχολούνται με την πολιτική είναι δύσκολοι άνθρωποι. Και δεν εξαιρούνται από αυτό, η αλήθεια να λέγεται, ούτε οι οικολόγοι. Αυτός είναι ο ένας λόγος που δεν υπήρξε εδώ πολιτική ανάπτυξη του οικολογικού χώρου, ανάλογη με αυτήν άλλων χωρών. Το πιο μεγάλο πρόβλημα ήταν ωστόσο η αδυναμία κινηματικής έκφρασης. Οι Ο.Π. μπορεί να έγιναν κόμμα, αλλά πρέπει να γίνουν και κίνημα. Κίνημα, ρεύμα, ριζοσπαστικό αλλά και με προτάσεις στέρεες και ρεαλιστικές. Τόσο για την κοινωνία όσο και για τη χώρα υπάρχουν, πιστεύω, τα «φόντα» σήμερα. Ας μην παραλείψω, τέλος, να πω ότι διδάσκω «Διαχείριση Υδατικών Πόρων», είχα πριν από πολλά χρόνια δάσκαλο και τον Rene Dumond, άρα είμαι εντός θέματος.

• Θεωρείτε ότι έχετε να πείτε κάτι διαφορετικό από τα άλλα κόμματα στο θέμα της κρίσης; Εχετε πρόταση;

Πολλά διαφορετικά και πολύ διαφορετικές προτάσεις. Η πολιτική-κοινωνική οικολογία είναι τόσο οραματικά, βλέπε φιλοσοφία ζωής, όσο και πραγματιστικά, βιωματικά, βλέπε στάση ζωής, κίνημα, πράγματι, του άλλου άκρου. Πιστεύω δηλαδή πως άδικα κατηγορούν γι” αυτό τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πολική οικολογία βρίσκεται σε ρήξη με τα μεταπολεμικά life styles, με τον καταναλωτισμό και τον δήθεν αναπτυξιακό παραγωγισμό, που στις θεωρούμενες αναπτυγμένες χώρες κατέληξε σε καζινο-καπιταλισμό και σε οικολογική μάστιγα. Αντίθετα έχει κοινωνική πρόταση που εστιάζει στην υποστήριξη της πραγματικής φτωχολογιάς, αυτής που ρήμαξε η κρίση. Πράξη και όχι λόγια κοινωνικής αλληλεγγύης. Εχει κοινωνικο-οικονομική πρόταση, κι όχι οικονομίστικη πρόταση. Προτείνει την ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, στη λογική της εξάπλωσης αυθεντικών, πρότυπων-καινοτόμων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Ομως με πρόταση οικολογικά θεμελιωμένη και εργασιακά διασφαλισμένη. Εχει παράλληλα πρόταση αναβίωσης, ολικής επαναφοράς θα “λεγα, του καθημερινού πολιτισμού και ενός κινήματος παιδείας αιχμής αλλά κυρίως βάθους.

• Πώς τοποθετείστε σε σχέση με τα άλλα πολιτικά κόμματα; Ποια κόμματα βάζετε «απέναντι» και με ποιο κόμμα ή κόμματα είστε πιο κοντά;

Ως προς την ουσία της πολιτικής τοποθετούμαστε απέναντι-ενάντια στον κυβερνητικό μνημονιακό συνασπισμό, αλλά και νιώθουμε μακριά από τον άχρωμο, άοσμο, άγευστο αντιμνημονιακό αντιπολιτευτικό λόγο. Λόγο μόνο, και κατεξοχήν επικοινωνιακό. Γιατί πράξη, γιοκ. Οσο για το «πιο κοντά»; Ως προς αυτό, η λέξη «κοντά» δεν φτάνει, η ζωή θα δείξει εάν, στη βάση τίνος ελάχιστου, όμως τολμηρού, ριζοσπαστικού προγράμματος και με ποιους θα μπορέσουν οι Ο.Π. να συμπορευτούν. Οι Ο.Π. δεν θέλουν να «καούν» για ένα τίποτα. Τέλος, ως προς το λογικό «υπονοούμενο». Αφορά συνήθως τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύουμε ότι βλέπει αλλού. Βλέπει «ψηλά», προς το παλιό πολιτικό προσωπικό. Εκεί κάνει προσκλητήριο. Ετσι όμως απομακρύνεται από τη φυσική του θέση. Υστερα, όλη εκείνη η τρίχρονη μονότονη ρητορεία για καλή και κακή διαπραγμάτευση του χρέους. Υπάρχει βέβαια μια αδήριτη αλήθεια. Η Ελλάδα της κρίσης δεν θα ανασάνει αν δεν συστρατευτεί, δεν λέμε συναθροιστεί, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

• Σας έχουμε δει να συμμετέχετε ακτιβιστικά ως συντονιστής στις αποστολές «Ενα καράβι για τη Γάζα». Πώς βλέπετε το Παλαιστινιακό, αλλά και τις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις;

Οπως τότε που τραγουδήσαμε Μικρούτσικο, «η μισή μου καρδιά στη… ματωμένη Παλαιστίνη (ας μου επιτρέψει την παράφραση) βρίσκεται»… Για τις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις το πρόβλημα είναι ότι γίνονται στη βάση της δικής τους ατζέντας και των δικών μας ψευδαισθήσεων. Οσο για το ίδιο το Ισραήλ, συμμερίζομαι τη γνώμη των άξιων Εβραίων -φίλοι ορισμένοι από αυτούς- που πιστεύουν πως το Ισραήλ για να επιβιώσει εκεί κάτω πρέπει να αλλάξει την πολιτική του, τουλάχιστον, ριζικά.

Σύνδεσμος άρθρου : http://www.efsyn.gr/?p=156962

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ - ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ - ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Την Κυριακή 20.10.2013 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανοικτή συνάντηση του ΔΡΟ στο νέο στέκι του (Κολοκοτρώνη 31, Αθήνα) σε χώρο με μεγάλη διαδρομή μέσα στο οικολογικό κίνημα όπου στεγάστηκαν τα γραφεία οικολογικών οργανώσεων, όπως η Οικοτοπία και το Ινστιτούτο Κοινωνικής Οικολογίας (TRISE- Transnational Institute of Social Ecology), η οικολογική επιθεώρηση “Κοινωνία και Φύση” και τα κόμματα Πράσινη Πολιτική και στη συνέχεια -μέχρι πρόσφατα- οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Στη συνάντηση συμμετείχαν ως ομιλητές ιστορικά στελέχη του οικολογικού χώρου που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της ριζοσπαστικής οικολογίας όπως οι Β.Γιόκαρης (Διευθύνων Σύμβουλος της "Αρκαδικής Εναλλακτικής ΑΕ", μέλος Οικολόγων Πράσινων), Ν. Ηλιόπουλος (Ιδρυτικό μέλος Οικολόγων Πράσινων), Β.Πισσίας (ενεργός πολίτης σε κινήματα όπως η καμπάνια “Ένα καράβι για τη Γάζα”), Μ.Πρωτοψάλτης (Εκδότης- Αναρχικός), Γ.Σχίζας (Οικολόγος, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ).

Η συζήτηση κινήθηκε γύρω από επίκαιρα θέματα που αφορούν την κοινωνία μας σε καιρό κρίσης με πρώτη μια γενική θεώρηση επάνω σε θέματα της κρίσης, της ύφεσης, της ανάπτυξης, του ορυκτού πλούτου της χώρας μας, το φασισμό που γιγαντώνεται, την αποανάπτυξη που μοιάζει με μια αχτίδα ελπίδας, την πράσινη ανάπτυξη, τα συλλογικά αγαθά, την αλληλέγγυα οικονομία. Οι παριστάμενοι τοποθετήθηκαν μετά τους ομιλητές και εξέφρασαν την αγωνία τους για τις κατευθύνσεις που θα πρέπει να πάρει η ελληνική κοινωνία ώστε αφενός μεν να αντιδράσει στην κρίση που οι κυβερνώντες αποφάσισαν να τη ρίξουν και αφετέρου να κάνει παρεμβάσεις ώστε να δημιουργηθούν δομές μελλοντικής διαχείρισης των πόρων με κοινωνικό όφελος.

Το ερώτημα “Γιατί ριζοσπαστική οικολογία σήμερα;” ήταν μια πρόκληση αφού όλοι συνέδεσαν την αναγκαιότητα της οικολογίας με ριζοσπαστικές λύσεις σε όλα τα επίπεδα (νερό, ορυκτά, ανακύκλωση, διαφάνεια, ελεύθεροι χώροι, χρηστή διακυβέρνηση). Η “κόπωση” της οικολογίας με τη σημερινή μορφή της επισημάνθηκε από όλους και το αίτημα για ουσιαστικές παρεμβάσεις έγινε σαφές μέσα από τις τοποθετήσεις των παριστάμενων.

Τέλος διαφάνηκε η πρόθεση να δοθεί μια νέα μορφή στην οικολογική προοπτική που θα αντίκειται στην παρούσα μνημονιακή κατάσταση.

Η πρώτη ανοιχτή συνάντηση του ΔΡΟ δημιούργησε μια υπόσχεση για το μέλλον με δράσεις που θα απηχούν τη βούληση ενεργών πολιτών και τις απαιτήσεις των καιρών.

Η οργανωτική επιτροπή του ΔΡΟ

ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. ΒΙΟΛΕΥΚΑΣ

Απόσπασμα από το Καταστατικό του ΚΟΙΝΣΕΠ ΒΙΟΛΕΥΚΑΣ, στο οποίο ευχόμαστε ολόψυχα επίτευξη των σκοπών του, ιδιαίτερα τον δ):)

3. Οι σκοποί και η λειτουργία του Συνεταιρισμού διέπονται από τις ακόλουθες βασικές αρχές:
α) την προαγωγή της κοινωνικής ωφέλειας μέσω της παραγωγής αγαθών ή της παροχής υπηρεσιών συλλογικού και κοινωνικού χαρακτήρα,
β) την πρόταξη του ατόμου και της εργασίας έναντι του κεφαλαίου,
γ) τη χρησιμοποίηση των κερδών του για την ανάπτυξη της απασχόλησης και την διεύρυνση των εργασιών του,
δ) την προώθηση της Κοινωνικής Οικονομίας και τις Αρχές της Απο-ανάπτυξης (Απο-μεγένθησης), της Ανταλλακτικής Οικονομίας, της Αυτοβιωσιμότητας και της τοπικής επάρκειας και αυτάρκειας.

 Σύντομα, με την έναρξη του επίσημου σάιτ, θα υπάρξει αναρτημένο και το πλήρες Καταστατικό.