Εγγυητισμός

Πολιτικό δόγμα και έννοια στο πλαίσιο του συνταγματισμού και της συνταγματικής κουλτούρας που αναπτύχθηκε το δέκατο ένατο αιώνα με στόχο την έμφαση στις νομικές και πολιτικές διασφαλίσεις αναφορικά με την αναγνώριση και την προστασία των θεμελιωδών και συνταγματικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του φυσικού προσώπου – ελευθερία λόγου, σκέψης, θρησκείας, τύπου, συνάθροισης κ.λ.π. - από κάθε μορφή κατάχρησης η και αυθαιρεσίας της εξουσίας και του κράτους.  

Από αυτή την άποψη, ο εγγυητισμός - η και το ζήτημα της νομιμότητας της εξουσίας - αποτελεί θεμέλιο λίθο του κράτους δικαίου.

Στον παραδοσιακό ατομικό εγγυητισμό προστίθεται και ο συλλογικός εγγυητισμός που αποσκοπεί στην προστασία των συνθηκών διαβίωσης και ασφάλειας της κοινότητας από κάθε μορφή κοινής, οργανωμένης και πολιτικής εγκληματικότητας.