Από-ανάπτυξη, απανάπτυξη.
Ατυχής επικοινωνιακά, μάλλον, μετάφραση του αγγλικού de-growth (Από-αύξηση ή εννοιολογικά πιο σωστά από-μεγέθυνση) αλλά και του γαλλικού decroissance (η ελάττωση, η φθίση, ο μαρασμός) και πιο λαϊκά “το ξεφούσκωμα”. Πολιτικό-οικονομικός όρος πιο πολύ και σαν τέτοιος αντιμετωπίζεται.
Το χρηματο-οικονομικό πρόβλημα
Η κατάρρευση του Κομμουνισμού, ήταν αναπόφευκτο να οδηγήσει σε κρίση τον Καπιταλισμό. Όταν ένα σύστημα που στηρίζεται στον ελεύθερο ανταγωνισμό, μένει χωρίς αντίπαλο, το μόνο που του μένει να ανταγωνιστεί είναι ο εαυτός του, δηλαδή να φάει τις σάρκες του. Αυτό κι έγινε. Η Ανάπτυξη και δη η Οικονομική, ένας Μύθος που διαδέχθηκε στη λαϊκή φαντασία το Αμερικάνικο Όνειρο, κάλπασε ανεξέλεγκτα μετά τη Πτώση του Τείχους. Ο Καταναλωτισμός, που χρησιμοποιήθηκε στη Δύση ως μέσο επίδειξης του κατακτημένου επιπέδου οικονομικής ανάπτυξης, στήριξε και υποστηρίχθηκε από το σύστημα. Ο φαύλος κύκλος, είχε κλείσει. Σύντομα τα Υπέρ-, μπήκανε στο παιχνίδι, οπότε η κατανάλωση έγινε Υπέρ-κατανάλωση, η παραγωγή Υπέρ-παραγωγή, το κέρδος Υπέρ-κέρδος και το χρέος Υπέρ-χρέος.
