του Πάολο Φλόρες ντ’Αρτσές, επιθ. «ΜίκροΜέγα», 9 Ιουλίου 2011
Πάνε πάνω από 20 χρόνια που κάθε φορά που οι πολιτικοί αισθάνονται να ξεχειλίζει η οργή του κόσμου υπόσχονται μείωση του αριθμού των βουλευτών και μείωση των προνομίων τους. Στην συνέχεια όμως δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Η πολιτική κάστα δεν διανοείται να αφήσει την κότα με τα χρυσά αυγά που είναι η πολιτική και το χρήμα της, χάριν στο οποίο παχαίνει, αυξάνεται και πληθαίνει. Εάν υπάρξει κάποτε μια οποιαδήποτε θεσμική μεταρρύθμιση θα οφείλεται σίγουρα στους αγώνες της κοινωνίας των πολιτών ή, αντιδραστικά μιλώντας, σε παρα-πραξικόπημα του πιο αντιδραστικού κομματιού του κατεστημένου.
Αξίζει σίγουρα ο κόπος να προχωρήσει η κοινωνία των πολιτών σε μία ριζοσπαστική πρόταση με την οποία να δεσμεύσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης ώστε να την περιλάβουν στο επόμενο εκλογικό τους πρόγραμμα. Η ριζοσπαστικότητα σε αυτή την περίπτωση ισοδυναμεί με ρεαλισμό. Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή μόνο σε αυτό: οι βουλευτές είναι σήμερα γύρω στους χίλιους - περίπου τρακόσοι στην Γερουσία και γύρω στους διπλάσιους στη Βουλή - και εκείνοι που «μετράνε» είναι λίγες δεκάδες. Εάν προταθεί η μείωση του αριθμού τους, πχ. από 1.000 σε 800, αυτοί που δεν «μετράνε» θα εξεγερθούν. Εάν όμως η πρόταση είναι ριζοσπαστικότερη - πχ. μία μόνο Βουλή των 100 – η αντίδραση θα είναι σαφώς ηπιότερη καθόσον κανένας από τους «μικρότερους» δεν θα αισθάνεται ότι κάποιος άλλος, του ίδιου «επιπέδου», θα του πάρει την θέση στην Βουλή: στην Βουλή θα πάνε μόνο εκείνες οι λίγες δεκάδες αυτών που «μετράνε» που όλοι οι υπόλοιποι αναγνωρίζουν σαν «αφεντικά».
Πάνε πάνω από 20 χρόνια που κάθε φορά που οι πολιτικοί αισθάνονται να ξεχειλίζει η οργή του κόσμου υπόσχονται μείωση του αριθμού των βουλευτών και μείωση των προνομίων τους. Στην συνέχεια όμως δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Η πολιτική κάστα δεν διανοείται να αφήσει την κότα με τα χρυσά αυγά που είναι η πολιτική και το χρήμα της, χάριν στο οποίο παχαίνει, αυξάνεται και πληθαίνει. Εάν υπάρξει κάποτε μια οποιαδήποτε θεσμική μεταρρύθμιση θα οφείλεται σίγουρα στους αγώνες της κοινωνίας των πολιτών ή, αντιδραστικά μιλώντας, σε παρα-πραξικόπημα του πιο αντιδραστικού κομματιού του κατεστημένου.
